zaterdag 2 april 2022

geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

LEPORELLO-DOZEN
Coby raakte geïnspireerd door het artikel: ‘leporello in een doosje’, beschreven door Adelheid van Rossum in HBB 4, jrg. 14 / 2021 op pagina 142.
Dit bracht Coby op het idee eens iets met de oude knopen van haar 'schoon-oma' te gaan doen. Oma was coupeuse en leefde van 1900 tot 1998 en Coby erfde haar knopendoos. Coby vouwde dus een leporello en naaide de bijzondere knopen erin. Voor de opgevouwen leporello-strook maakte zij een passende doos.


 
 

Knopen-leporello in doos, gemaakt door Coby.

Deze knopendoos van Coby inspireerde Fem weer om zoiets met haar vele losliggende gespen te verwezenlijken. Maar zij plakte de leporello-strook vast op de bodem van de doos, terwijl Coby die strook
los in de doos liet liggen.
.

Gespen-leporello in doos, gemaakt door Fem.

 

A LANDSCAPE WITH COWS IN IT


Vorige maand bespraken we deze originele vouwwijze, ontwikkeld door Claire van Vliet en beschreven in haar boek: Woven and Interlocking Book Structures.
Jopie en ik besluiten deze lijmloze leporello in omslag samen nog eens te gaan maken.
Claire ontwierp het origineel voor de verbeelding van het gedicht ‘a landscape with cows in it’.
Dat brengt Jopie direct op het idee om het bekende gedicht van Hendrik Marsman: ‘denkend aan Holland’ op deze manier te verwerken.
De beschrijving van Claire, en zeker haar tekeningen, vergemakkelijken en verduidelijken het maken van deze leporello. We vouwen de leporello-strook van een soort perkamentpapier en voor het omslag gebruiken we geel Elefantenhaut.
Als het exemplaar klaar is, moet de inhoud verwezenlijkt worden. Jopie heeft al duidelijk voor ogen hoe het moet worden en deelt het gedicht in delen van 4 regels in, die in ieder gevouwen deel geschreven kunnen worden. Ze illustreert het gedicht met beelden die in het gedicht voorkomen: bomen, boerderijen, kerken en laaghangende luchten. Voor de titel op het voorplat heeft ze een deel van een gelliprint gebruikt, een deel dat haar sterk deed denken aan een wild stromende rivier.
 

A landscape with trees, farms, churches and low hanging clouds in it.
Design: Jopie de Kam-Caron.




Ik had nog totaal geen idee waar ik deze leporello voor zou gaan gebruiken. Blanco laten was geen optie. Dan bedenk ik ineens dat ik in de loop der tijd heel veel spreuken over vriendschap verzameld heb.
Die liggen nu nog los in een doosje of zijn her en der opgeschreven. Mooi om die eens te bundelen in deze leporello. Maar ik kwam natuurlijk ruimte tekort en had dus een langere strook moeten vouwen, maar dat is achteraf praten. Klusje voor een volgende keer misschien.
Op het voorplat heb ik een gedeelte gescand van een Werkman-druksel dat ik ooit maakte.
En via de tekstverwerker heb ik er de titel Vriendschap op geprint.
 
Voor- en achterkant van de leporello-strook Vriendschap, gemaakt door Ine.


ACRYL GLANSVERF
Deze acrylverf van het merk Kreul is op waterbasis en dus te verdunnen met water, vlug drogend, opaque, lichtvast en geschikt voor het verven van bijna alle materialen. Ik heb er grijsbord mee gekleurd en zowel met een kwast als met een roller is de verf prima aan te brengen. Met een kwast kun je nog extra creatieve structuren op het grijsbord creëren.
 


LIMP-BINDINGS

Vorige maand tobden we met het maken van de limp-binding aan de hand van de beschrijving die in het tijdschrift Handboekbinden, jrg.7 / nr.2 / 2014 geplaatst was. Er kwam heel wat brainstormen aan te pas over de diverse mogelijkheden om deze binding te realiseren. Tot resultaten kwamen we toen helaas niet, omdat veel onduidelijk was. Het huiswerk werd dus: thuis met eigen interpretatie aan de gang gaan. En dat is gebeurd. Er komen nu ‘eigentijdse limp-bindingen’ op tafel.
Fem geeft de volgende uitleg over haar werkwijze:

“Ik heb een oplossing gevonden voor de afhechting van de touwen. Het is een hedendaagse afhechting, want ik heb lijm gebruikt. Het middelste touw heb ik aan weerszijden van het naaisel teruggelegd en gelijmd. Aan kop en staart heb ik de touwen teruggestoken tussen het naaisel.
Het omslag is van Zaansch Bord en de strengels van perkament heb ik vervangen door boekbindgaren nr. 12”.

 
 
Limp-binding van Fem.

Corrie heeft de limp-binding eveneens in Zaansch Bord gebonden. De rugstukjes zijn van leer en de strengels van katoendraad. De touwen waarop zij naaide, heeft ze uitgevlast en de uiteinden weggewerkt onder het sierschutblad dat op de eerste pagina van het katern gelijmd is. Zo zie je er niets meer van!
Om de wiebelige constructie enigszins stabiel te maken, laat ze het boek sluiten met leren bandjes.

Limp-binding van Corrie.

Eline doet aan recyclen en koos voor deze limp-binding een zeer hedendaags materiaal: een tyvek enveloppe. Jaargang HandBoekBinden van 2020 heeft zo een eigentijdse omslag gekregen.

Limp-binding van Eline.
 

Ik heb perkament gebruikt, een stuk dat ik zelf nog indertijd gemaakt heb. Ook de strengels zijn van dunne perkamenten strookjes, die ik tussen de katernen in de binnenkant van de rug weggewerkt heb door ze eerst weer nat te maken en daarna zo vlak mogelijk ertussen te drukken.
Om het boek te sluiten heb ik reepjes perkament op het achterplat onder de voorsnedevouw met strengels vastgezet, ze daarna op de dikte van het boek gerild en onder een strip op het voorplat, die ik ook met strengels bevestigd heb, onderdoor gestoken.
Limp-binding van Ine.


DORFNER BINDING
Zoals vorige maand afgesproken, gaan we ons nu bezig houden met het binden van een Dorfner band volgens de beschrijving die in HandBoekBinden jrg. 6 / nr.1 / 2013 gepubliceerd stond, aan de hand van Edgard Claes in bewerking van Jan Bosch en Marja Wilgenkamp.
Maar veel is ons onduidelijk en we vermoeden dat deze beschrijving een eigen interpretatie is geworden, een variatie op de originele Dorfner band. Overal is te lezen dat hét kenmerkende van de Dorfner banden de geometrische decoratie van lijnen en zijn eigen gestempelde letters waren. Daar vinden we in deze beschrijving niets van terug.
Wel ontdekken we op https://pressbengel.blogspot.com/2013/10/mayflies-of-driftless-region.html dat
Peter Verheyen een boek gebonden heeft dat enigszins lijkt op het resultaat in de HBB-beschrijving.
We besluiten dan ook zijn werkwijze én het HBB-artikel als uitgangspunt te nemen om er verder onze eigen ideeën op los te laten.
We hebben thuis al katernen gesnoeid en afgeperst, schutbladen op maat gemaakt en naaibandjes gecacheerd, dus kunnen we nu beginnen met het maken van de prikmal, gaatjes prikken en naaien van de katernen. In overleg nemen we garen 30 of 35 om te naaien.
IJverig worden de boekblokken genaaid. Uiteindelijk zijn dan halverwege de middag de boekblokken genaaid. Thuis mogen we verder gaan werken aan dit boek om een eigen Dorfner-binding te realiseren.
We hebben er ruim de tijd voor, want door allerlei omstandigheden is de volgende bijeenkomst pas 4 juni.
 
Genaaide boekblokken voor de Dorfner-binding.